Venera 9

Još jedna od sondi iz sovjetskog programa Venera bila je i Venera 9, lansirana u lipnju 1975. godine. Sonda, ukupne težine od gotovo pet tona, sastojala se od orbitera i landera, koji su ušli u povijest kao prva letjelica u orbiti Venere, dok je lander bio prvi aparat koji je poslao slike s površine drugog planeta.

Nakon leta u trajanju od četiri i pol mjeseca, sonda je u listopadu 1975. godine ušla u orbitu Venere, da bi se lander istog dana odvojio od orbitera i krenuo prema površini planeta. Uslijed visokih temperatura na površini, lander je bio opremljen sustavom hlađenja koji je navedenome omugućio neometan rad u trajanju od 53 minute nakon slijetanja. Istovremeno sa spuštanjem landera, orbiter je krenuo u istraživanje Venerine guste atmosfere, obavivši 17 istraživačkih preleta koji su trajali do kraja prosinca 1975. godine.

Zanimljivo je napomenuti kako je sonda tijekom misije izmjerila debljinu Venerinih oblaka koji se nalaze na visini od 30 do 35 km iznad površine, a čija je debljina u rasponu od 30 do 40 km. Osim toga, u atmosferi su detektirani raznovrsni kemijski spojevi, poput hidrokloridne kiseline i hidroflouridne kiseline, dok je na površini planeta izmjeren pritisak od čak 90 atmosfera, uz temperaturu od 485 °C.

Nakon Venere 9 uslijedilo je još nekoliko uspješnih sovjetskih misija na Veneru zaključno misijom Vega 2 iz 1984. godine, koja je prošla pokraj nje putem ka kometu Halley, izbacivši pritom lander i balon za proučavanje atmosfere.