Naziv „zvučni zid” je zapravo pogrešan način opisivanja jednog stanja koje nastaje kada avioni putuju određenim brzinama. Kada su avioni počeli letjeti brzinom zvuka, očekivalo se da će naići na neku vrstu „barijere ili prepreke – ali takve barijere nije bilo!
Kako bi ovo shvatili, počnimo od aviona koji leti brzinom manjom od zvuka. Kada se avion kreće, prednji dijelovi aviona stvaraju valove. Val se stvara nagomilavanjem čestica zraka prilikom kretanja aviona prilikom njegovog leta. Taj se val kreće brzinom zvuka. Stoga se on kreće brže od samog aviona, koji, kao što smo rekli, leti manjom brzinom. Pošto ovaj val pritiska juri pored aviona, on izaziva laki prijelaz zraka preko površina krila aviona koji leti.
Recimo sada da se avion kreće brzinom zvuka. U zraku ispred aviona nema valova, pošto se i avion i val kreću istom brzinom, nego se val stvara ispred samoga krila. Nastaje udarni val, koji stvara veliko naprezanje u krilu aviona. Prije nego što je avion stvarno poletio brzinom zvuka, pa i brže od brzine zvuka, očekivalo se da udarni valovi i potisci napraviti neku vrstu barijere ili zida tj. zvučni zid. Ali, do toga nije došlo jer su aeronautički inženjeri konstruirali avione koji prevladavaju te teškoće. Zapravo, jak prasak što se čuje kad avion prođe kroz ,,zvučni zid nastaje zbog opisanog udarnog vala – tada je brzina aviona jednaka brzini zvuka ili i veće.
